19 Temmuz 2012 Perşembe

Yalnızlıktan Dehaya Giden Yol

"Onu çok sevdim, neden o beni sevmedi? En yakın dostum bile beni bir deli olarak görüyor... Yalnızım... Hayatın anlamı ne, ideal bir yaşam nasıl olmalı? Kendimi Tanrı'ya adamaya bile hazırdım... Çabaladım, ailemin beni sevmesi için çabaladım. Artık kardeşimden para istemek zor geliyor bana, ona nasıl ödeyeceğim? Yüzlerce resimden sadece biri satıldı... Hayat çok kasvetli, umudum yok, hastaneye yatmam da bir işe yaramadı; hâlâ hayaller görüyorum, sesler duyuyorum. Çalışmalıyım. Yemek yemek çok gerekli değil; daha çok, daha çok çizmeliyim. Hava sıcak... Temmuz... Her şey bitse... Huzur..."

O, Hollanda'nın küçük bir köyünde doğan, 1890 Temmuz'unda kendini vurarak yaşamına son veren, benim en sevdiğim dahi ressam Van Gogh. Ölmeden önce belki bunları düşünmüştür diye kurguladım. Onun resimlerindeki iyi planlanmış kompozisyonlarına, coşkusunu ve duygularını tuale aktarışına, fırça vuruşlarındaki yeteneğe ve cesaretine hayranım. Günümüzde tabloları yetmiş-seksen milyon dolarlara satılırken; yaşarken sadece "Kızıl Bağ" adlı tablosu (bugün Moskova'da Puşkin müzesindedir) satıldı. Onun ünlü "Rhone Üzerinde Yıldızlı Gece" tablosu ve kendi portresini çizdiği tabloyu yapmaya çalıştım. Ustaya saygıyla... 


Hiç yorum yok: