27 Ağustos 2012 Pazartesi

Bir Yıl İki Ay Sekiz Gün Önce MAIDEN


1998'den beri bekliyordum. Benimle birlikte binlerce kişi de bekliyormuş ki; The Final Frontier'ın introsu çalmaya başladığında konser alanında yer yerinden oynadı. Sahneye çıktıklarında sürekli "inanamıyorum buradalar, inanamıyorum buradalar" diyordum.


İzleyici profili: Kolu kırık biri, iki buçuk yaşında kızını alıp gelmiş bir adam, anne-baba-oğul-kız Maiden tişörtleriyle, anne-oğul-biz ;)... Ve sahnede 53-60 yaşlar arasında, 1975'te kurulmuş, 15 stüdyo albümü çıkarmış, 80 milyondan fazla satmış ve hâlâ 100 binden fazla izleyiciyi (Donington konseri 107 bin) konser alanlarına toplayan bir grup.


Vokalde Bruce Dickinson (aynı zamanda uçakla grubu konserlere taşıyan pilot), bas gitarda grubun kurucusu Steve Harris, gitarlarda Adrian Smith, Dave Murrey, Janick Gers, davulda Nicko McBrain ve dev maskotları Eddie tam kadro oradalardı.




İki saat boyunca Bruce sesi ve enerjisiyle yine beni kendine hayran bıraktı, gitar sololarına doyamadım. Maiden 15 bine yakın izleyiciye festivalde muhteşem bir final gecesi yaşattı.



Oğluma "bastonla yürüyecek durumda bile olsam geldiklerinde beni konsere götür lütfen" demiştim. Neyse ki o kadar beklemek zorunda kalmadım. :) Konseri yazmak için bu kadar neden mi bekledim? O gece dün değil miydi?


http://www.youtube.com/watch?v=GPtI2rzEA1g
http://www.youtube.com/watch?v=JlOnMPlWvtI

Hiç yorum yok: