Salı günü Toscana turunda Pisa'dan sonra, San Gimignano'ya (Ciminyano) doğru yola çıktık. Otobandan ayrıldıktan sonra girdiğimiz virajlı yolda tırmanışa geçtiğimizde yağmur başladı.
Dar yolda kırk kişi neşe içinde yolculuğumuza devam ediyorduk. Biz öndeki koltuklarda olduğumuzdan olayı çok net yaşadık. Karşıdan gelen bir tır, ıslanmış yolda kaymaya başladı, direksiyonu sola kırdı, arka kısmı öne döndü ve otobüsümüze az bir mesafe kala durdu. Her şey bir kaç dakika içinde oldu. Tır şöförü zamanında direksiyonu kırıp durmasaydı, doğruca üstümüze gelecekti. Çok ciddi bir kaza atlattık.
Kaptanımız Leonardo hemen telefonla trafiğe haber verdi. Yol kapandığından ilerlemek imkansızdı. Otobüsümüz ve arkamızdaki araçlar geri geri giderek kavşağa kadar ulaştık. Leonardo bizi San Gimignano'ya ulaştırmak için başka bir dağ yoluna saptı.
Yine virajlı yoldan ilerleyerek, güzel Legoli'den geçtik, yemyeşil Toscana manzaralarından sonra S. Gimignano'ya ulaştığımızda, yağmur dinmişti. Karşımıza çıkan adeta zamanın durduğu yer, gerilen sinirlerimizi yatıştırdı.
Ufak taşlardan oluşan, hafif yokuş ana yolun iki yanında, hediyelik eşya mağazaları, yiyecek satan dükkanlar, sanat galerisi, korku müzesi uzanıyordu.
Yol boyunca seramik eşyalara, tablolara bakmaya doyamadım. S. Gimignano'ya yolunuz düşerse, yukarı çıkarken sağa ve sola açılan sokaklara bakmayı unutmayın, her birinde ayrı görsel güzellikler saklı.
Yukarıdaki ana meydana (Piazza Cisterna) ulaştığınızda ortadaki kuyuyu ve çevredeki kafeleri göreceksiniz. Meydandaki ödüllü dondurmacıda seçmekte zorlanacağınız kadar çok çeşitli dondurma bulunuyor.
Keçi sütünden yapılmış nefis dondurma, dondurmacının neden dünya şampiyonu olduğunu anlatıyor. (üç top dondurmaya 3 euro verdik)
Sola doğru devam ederseniz, lezzetli dilim pizzalar satan ufak bir dükkan var, tabi yine önü kuyruk. Büyük dilimlerin tanesi 2,5 euro. Meydandaki kafelerin birinde de yiyip içebilirsiniz, bu durumda daha fazla ödeyeceğinizi hesaba katmalısınız. Meydandaki merdivenlere oturup, çalan canlı müziği dinleyerek pizzasını, dondurmasını yiyen çok kişi gördüm.
Yeterince serbest zamanımız vardı, mümkün olduğunca ara sokakları da fotoğraflamaya çalıştık. İtalya turuna çıkmadan önce favorim olan S. Gimignano, gördükten sonra da favorim olmaya devam etti. Gelirken yolda atlattığımız tehlikeye rağmen, S. Gimignano'nun renkleri, tatları, havası her şeye değdi. (Bu arada yukarıdaki fotoğrafla ufak bir ödülüm var)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder